Vanora z rodu Lykos
Przystań bohaterów [] Likantropka [] 21 lat cielesnych
Wielowieczny ród Lykosów niegdyś owiany sławą, wydający na świat kolejnych wojowników, rycerzy z pod wilczego znaku. Dziś kojarzący się jedynie z daleką przeszłością, uznany za wymarły ród likantropów. Minęło wiele lat od ostatnich wzmianek o wilczych rycerzach, mimo to po dziś dzień na wieść o nich jednych dopada zimny dreszcz, drugich zaś zalewa ciepło nadziei.
W połowie wieków swej świetności, Dallas III Mądra z rodu Lykos odważyła się wyjść z cienia by wstąpić na drogę ładu z ludźmi, krasnoludami i elfami ofiarując tym samym miecze i siłę swego rodu, a tym samym pomoc osobom zagubionym w mroku.
Vanora jest piątą z rzędu po Dallas III Mądrej i pierwszą dziedziczącą w pełni jej cechy. Jest bowiem osobą względnie spokojną, rzadko dającą ponieść się emocji. Cechuje się przede wszystkim wyrozumiałością, umiejętnością słuchania innych, empatią i odruchem bronienia słabszych i zagubionych. Nie jest jednak idealna, pomimo tego wszystkiego czasem zdarzy się jej pokazać kły względem zbyt nachalnych osób, zwyczajnie stracić cierpliwość czy też dać się ponieść niezaspokojonym instynktom.
Widząc ją pierwszy raz można pomyśleć, że jest wyjątkowo cicha i samotnicza. Bez wątpienia bywa wręcz książkowym przykładem introwertyka. Choć na pierwszy rzut oka jej działania i decyzje mogą wydać się podejmowane poprzez instynkt, w rzeczywistości są one poprzedzone nieświadomą, wrodzoną logiką.
Vanora przyszła na świat w czasie, gdy ród Lykosów dopadły szpony wielkiego rozpadu i podziału pomiędzy zwolenników niesienia dobra i pomocy, a dzikich łowców. Jak każdy Lykos była przyuczana w boju od wczesnej młodości, a nauki dotyczyły zarówno technik posługiwania się mieczem, jak i wilczego daru, którym oprócz wilczej formy jest zwiększona szybkość i siła, oraz wzmocnione zmysły. Dopiero po wieloletnim szkoleniu mogła opuścić bezpieczny dom i wyruszyć własną drogą, z tej jednak nie miała już dokąd wrócić. Zaledwie rok po jej wyruszeniu, wszelkie wzmianki o Lykosach zaczęły znikać. Nikt nie wiedział co stało się z niegdyś znanym rodem.
W końcu likantropka dotarła do Loresth gdzie zawitała w przystani bohaterów, jako nikt ważny. Od zwykła kobieta z mieczem, dopóki nie rozpoznano w niej Dallas III. Od tamtej chwili, chociaż byle napotkana osoba nie ma prawa być tego świadoma, figuruje jako ostatnia znana z rodu Lykosów.
[] *Vanora - (podobno) biała chusta.
*Lykos - pochodzi od słowa Lykantrop.
Mam nadzieję że moja notka nie wpywa jakoś znacząco na świat przedstawiony i nie gryzie się z nim. W razie potrzeby na pewno wprowadzę poprawki czy zmiany. Dla mnie mile widziana byłaby postać negatywna z rodu, np ktoś kto w czasie rozpadu rodu opowiedział się za nekromancją itp. - tak gdyby ktoś szukał pomysłu na postać. []
Vanora przyszła na świat w czasie, gdy ród Lykosów dopadły szpony wielkiego rozpadu i podziału pomiędzy zwolenników niesienia dobra i pomocy, a dzikich łowców. Jak każdy Lykos była przyuczana w boju od wczesnej młodości, a nauki dotyczyły zarówno technik posługiwania się mieczem, jak i wilczego daru, którym oprócz wilczej formy jest zwiększona szybkość i siła, oraz wzmocnione zmysły. Dopiero po wieloletnim szkoleniu mogła opuścić bezpieczny dom i wyruszyć własną drogą, z tej jednak nie miała już dokąd wrócić. Zaledwie rok po jej wyruszeniu, wszelkie wzmianki o Lykosach zaczęły znikać. Nikt nie wiedział co stało się z niegdyś znanym rodem.
W końcu likantropka dotarła do Loresth gdzie zawitała w przystani bohaterów, jako nikt ważny. Od zwykła kobieta z mieczem, dopóki nie rozpoznano w niej Dallas III. Od tamtej chwili, chociaż byle napotkana osoba nie ma prawa być tego świadoma, figuruje jako ostatnia znana z rodu Lykosów.
[] *Vanora - (podobno) biała chusta.
*Lykos - pochodzi od słowa Lykantrop.
Mam nadzieję że moja notka nie wpywa jakoś znacząco na świat przedstawiony i nie gryzie się z nim. W razie potrzeby na pewno wprowadzę poprawki czy zmiany. Dla mnie mile widziana byłaby postać negatywna z rodu, np ktoś kto w czasie rozpadu rodu opowiedział się za nekromancją itp. - tak gdyby ktoś szukał pomysłu na postać. []
